SEVGİLİYE
Doðru söylüyorsun:
Ey !.. Sevgili ben bir ’’hiç’’ im...!
Lakin unutma ben olmasam sen de bir ’’hiç’’ sin...
Çünkü:
SEVGÝLÝYE
Saçlarýný sepip döktüðün,
Ak alnýnýn yazýsýyým ben.
Süphan Allah çektiðin,
Tespihinin dizisiyim ben.
***
Baþak topladýðýn tarlanýn,
Yelle savurduðun harmanýn,
Kýyýsýnda biten ormanýn,
Meþesiyim, mazýsýyým ben.
***
Yaptýðýn eðrinin,doðrunun,
Çilekeþ sinenin ,baðrýnýn,
Kalbinde duyduðun aðrýnýn,
Acýsýyým,sýzýsýyým ben.
***
Saçlarýndaki beliklerin,
Kalbindeki taþ doruklarýn,
Gönlündeki boþ höyüklerin,
Kazmasýyým, kazýsýyým ben.
***
Baharda açan al güllerin,
Sana gül veren ak ellerin,
Yüzüne esen sert yellerin,
Ara, sýra, bazýsýyým ben.
***
Uykunda gördüðün düþlerin,
Yüzündeki hilal kaþlarýn,
Aðzýndaki beyaz diþlerin,
Çifter,çifter azýsýyým ben.
***
Benim öpe,öpe güttüðüm,
Mahsunca yüzüne baktýðým,
Senin kesip kurban ettiðin,
Koyunlarýn kuzusuyum ben.
***
Geçitleri kesip, tuttuðun,
Yollara pusuya yattýðýn,
Birlikte koþup ok attýðýn,
Avcýlarýn tazýsýyým ben.
***
Muzaffer’im deyip gezdiðin,
Týrnak ile deþip , kazdýðýn,
Karýþ, karýþ ölçüp çizdiðin,
Sýnýrlarýn çizisiyim ben.
Muzaffer Boz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.