Seni gördüðüm o ilk ve tek günden beri Seninle baþlamalýydý gün, Ýstanbul un neþesi Senden sonraki güne isim vermiþtim Sensizliði anlatsýn, dedim ki senertesi
Ben sende beklemeyi sevdim derdi hep þair Ama ümitsizliði deðil derdi Ne bilsin dillere düþeceðini garibim Aþktý onun tek ama tek derdi
Yine de beklemiþtim sanki Eser miktarda da olsa bana ümit vermeni Oysa senin için ne kolay oldu býrakýp gitmesi Aniden bastýran bir yaðmurun dinmesi gibi
Ayrý yollara gittiðimiz yerin adý bile senden daha duygusaldý Belki durak levhasýnýn içi senden çok yandý Þimdi o durakta kulaða aðlamaklý geliyor kuþlarýn sesi Duraðýn adý mý neydi?
Ayrýlýk çeþmesi.. Beyazmelek/12,12,2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyazmelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.