Bu Da Mı Suç

Ahhh anne ahhh,
Yalancý gülüþleri sevmiyorum.
Ýçi boþ sevgileri protesto ediyorum.
Dostça kucaklaþmayý, fellik fellik arýyorum anne.
Ýnsaný cennetlik eden dostluklar niye yok.
Cevabýný arayýp bulamadýðým yüzlerce sorularým var .
Sadakat ve muhabbet niye muhacir olmuþ,
Maddiyatla alýnamayan insana güven, niye þatýr bir güvercin misali uçmuþ çok uzaklara gitmiþ?
Neþe ve üzüntüler niye paylaþýlmýyor artýk eskisi gibi,
Yalnýz yaþayýp yalnýz ölmek sanki moda olmuþ.
Böyle yaþamak bana göre deðil anne!
Dertleþmek, hasbihal etmek daha güzel deðil mi?
Tam kývamýnda demlenmiþ ikindi çaylarýný, birlikte içmek daha güzel deðil mi?
Sevdiklerine ve saygý duyduklarýna akýl danýþmak daha güzel deðil mi?
Ýnsaný insan eden duygu ve düþünceler niye gönüllerde azaldýkça azalmýþ.
Bana bir þeyler söyle anne!
Dayanamýyorum gördüðüm bu olumsuzluklara,
Özünden uzaklaþmýþ insanlar beni bana küstürmüþler.

Ahhh Anne ahhh,
Bu yazdýklarýmý görmemezlikten gelemiyorum.
Gelemiyorum çünkü kendimi bildim bileli yaþam tarzým belli.
Bana her þeyi görme, duyma diyorlar!
Her þeyi görmezsem her þeyi duymazsam olur mu?
Canlý mahlukatýn en þereflisi insan deðil mi?
Ýnsan niye bu kadar menfaatperest olmuþ?
Ýnsan niye bu kadar acýmasýz bu kadar gaddar olmuþ?
Ýnsan niye insaný cennetlik vicdan ve merhametini kaybetmiþ?
Ýnsan niye bin bir güçlükle kurulan gönül köprülerini yýkýyor?
Yýkmak yerine gönül köprülerini kurmak gerekmez mi?

Ahhh anne ahhh!
Neyi söyleyeyim neyi söylemeyeyim?
Þaþýrdým kaldým.
Yaþama dair güzel umutlarým ha tükendi ha tükenecek.
Ýnsaný insan eden güzellikler ve iyilikler yaþanmaz olmuþ artýk.
Kimse gönüllere girmek için çaba ve gayret sarf etmiyor.
Allah’ýn rýzasý gönüllere girmek ile kazanýlýr.
Bunu bile akýl etmiyorlar.
Ýnsan bu kadar cahil olur mu?
Ben yazýn kavurucu sýcaklarýnda inþaatlarda amelelik ederken,
Yorulmak nedir bilmiyordum ve hayat doluydum.
Çok küçük þeyler bile beni haddinden fazla mutlu ediyordu.
Ama þimdi birbirinden güzel þeylere sahip olmama raðmen mutlu deðilim.
Sýkýntý acaba bende mi diye kendimi çok suçluyorum.
Bu kadar vurdumduymazlýk niye?
Allah’ýn selamýný bile birbirimizden esirger olduk.
Bizi biz eden, bizi ayakta tutan manevi deðerlerimiz deðil mi?
Viyana kapýlarýna kadar at sýrtýnda abdestli giden atalarýn torunlarý deðil miyiz?
Ýþin kolayýna kaçmadan öz eleþtiri niye yapmýyoruz?

Ahhh Anne ahhh!
Beni kemire kemire bitiren sorularýmý, senden baþkasýna soramaz olmuþum.
Bazen saatlerim gün, günlerim ay, aylarým ise yýl oluyor sanki.
Sýkýntýlarýn girdabýndayým.
Derinden nefes alamýyorum.
Ha boðuldum ha boðulacaðým.
Böyle yaþamaktan sýkýldým.
Ýki yakam bir araya gelmiyor.
Ben neþe ve üzüntülerimi paylaþmak istiyorum.
Bu suç mu?
Dostlarýmla baba oðul gibi kucaklaþmak istiyorum
Bu da mý suç?
Suç mu suç deðil mi bilmediðim daha çok sorularým var.
En kýsa zamanda görüþmek dileklerimle…
04-12/ Aralýk/ 2022

Sosyal Medyada Paylaşın: