ÖLDÜM ULAN BEN
Öldüm ulan öldüm ben
Her günün sabahýnda yeminlerle seni içime gömmekten
Ve her günün sonunda yine seni özlemekten En küçük cümlelere yüklediðim anlamlarý beynimde asmaktan
Ama kalbimin en dibinde yine seni saklamaktan
Sabah ezanýyla DUÂ ede ede aðlamaktan
Ve her an içimde öl diye yalvarmaktan
Her cümleye seninle baþlamaktan
Nokta diye hayatýmýn sonuna seni koymaktan
Öldüm ulan öldüm ben
Seni milyonlarca sözün içine hapsetmekten
Amansýz sevdama zamansýz gidiþine yanmantan
Bu son olsun diye döktüðüm yaþlardan
Avuç avuç yolduðum saçlardan
Sen diye uyandýðým sabahlar dan
Ýçimde kýrýp kalemi cümleleri idam etmekten
Þiir diye yazmaktan naðme diye çalmaktan
Sana þair olmaktan sana þiir olmaktan öldüm
Öldüm ulan öldüm ben
Çýðlýk çýðlýða haykýrýrcasýna susmaktan
Kül oluncaya kadar yandýðým har,dan
Gönlümü buz tutturan Haziran ayazýndan
Seni yazdýðým kaðýtlardan sen diye inleðim aðýtlardan
Vuslat hayalindeyken payýma düþen yalnýzlýktan
Kapý ardýnda kalmýþlýðýmdan kanmýþlýðýmdan
Yalancý bir ilkbahara aldanmýþlýðýmdan öldüm
Öldüm ulan öldüm ben
Sabrýn ardýndan gelen sükûnetteyim þimdi
Çýðlýklarýmý suskunluðuma gömüyorum
Fýrtýnam geçmekte ruhumdaki tüm düþünceler temizlenmekte
Kalbimi ve ruhumu arýndýrýyorum senden
Týpký bir gemi güvertesinde ki çöpler gibi
O azgýn dalgalarýn koynuna býraktým içimi yakan ateþi
Ve çekildim bir kenara kalbimi nadasa çektim þimdi
Elif gibi dimdik ve tek baþýma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.