Ey günü ay, aydýn sevgilim bir garip adamlýk yýkýlmýþ omuzlarýna aþksýz, kendine savaþlara, yenilip yenilip kazanmýþýn
gülüyor güneþin esir diðer, günle doðuþuna gecenin el hazýrda bekleyen yalnýzlýðýna tüyü bitmemiþ sevda hakkýný bir elden diðer ele versin
bulutlarýn beyaz sayfalarýna, gri öpücüklere boðan gökyüzüne söylenecek milyon ölü sözün arkasýnda aðlayacak benden baþka kimin var
sokakta ki ayak seslerine kulak kabartýyor senin olabilme ihtimali sayýlan sayýlardan nicesi ise gördüðün bir düþtür
artýk eskisi gibi gözlerin gözlerime tanýdýk gülüþler býrakmýyor çünkü bir veda nehrine býrakmýþ gülüþlerini akýyor bilinmeze
renklerin yýðýldýðý mevsimler, inandýðý siyaha ve beyaza esir olmuþ ýþýksýz köye deðneksizler gezinir buda oluyor ki bir sol yanýma sözünü geçiremedin
ortalýk þu bu ; iyi gününe kötü dönerken sadece sensiz gelip gecen yýllara unutkan yanýn ile sýnandým evrenin doðurganlýða baþladýðý yerde tükettiðim ömre inat sevmek mi? ne kelime yeni baþtan sevmeler yeteneksizim bil istedim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.