Elfia/ Bilirsin
Elfia gönlüme bir dert düþünce
Kapýný çalardým hemen bilirsin
Aklýmda periþan binbir düþünce
Kedere dalardým hemen bilirsin
Küçüktüm büyüdüm türlü acýyla
Baþýmda dolaþtým hüzün tacýyla
Harfsizdim, derdimi hep aracýyla
Göklere salardým hemen bilirsin
Kýrklara karýþtým yorgunum artýk
Rüzgarla barýþtým durgunum artýk
Harfsizlik demine vurgunum artýk
Sükutu dilerdim hemen bilirsin
Ne yedim ne içtim zehir oldu hep
Hayalim umudum tehir oldu hep
Gözyaþý gönlüme mehir oldu hep
Sessizce silerdim hemen bilirsin
Elfia, gönlümü yasladýðým dal
Denizde imdada yetiþen sandal
Vaktâ ki ruhumu þiirlere sal
Sözümü bilerdim hemen bilirsin
Harflere sýðmýyor þimdi þu boþluk
Ne vefa bulunur ne biraz hoþluk
Kaðýda emanet kaldý sarhoþluk
Halime gülerdim hemen bilirsin
Harf.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.