Yüreðin kapýda ellerin ceplerinde üþüdüðünde bakmaya doyduðun pencerende bil ki ben kapýný okþuyorumdur döþümdeki karanlýklarý atýp yalan dünyaya ihanet ederken aç kapýný ben geldim,
ýþýk süzme yapsýn soðuk döþeðini mor çarþaflarýnla sar,
kadere inat çocukluðum kavrulsa da limon çiçekleri yakarken tenini gece sol yanýna dörtlüleri yakmýþ yeþilliðine damlayan çiðlerde eþiðinde titriyor bedenim geleceðim benim aç kapýný,