BİR' E VERDİM CANIMI

Gam yüküyle kâh uçar kâh konarým
Yerden özge yere verdim canýmý.
Yollar uzun, menzil ýrak, yanarým
Hasretinden nâra verdim canýmý.


Firakýndan yetim düþtüm çöllere
Sararýrken müþtak oldum allara
O kadar yakýnken gonca güllere
Gülistanda hâra verdim canýmý.


Umut saldým coþkun akan nehirle
Dost olup da huzur için kahýrla
Bade diye gönle dolan zehirle
Deryâdaki sýrra verdim canýmý.


Bu sevdada hasret kaldým gülmeye
Tomurcukken mahkûm oldum solmaya
Azrail dayanmýþ caným almaya
Kömür gözlü yâre verdim canýmý.


Fena âleminde konup göçerken
Ecel þerbetinden bir tas içerken
Can kuþum bekâya doðru uçarken
Kaçýlmayan BÝR’e verdim canýmý.



Gazi Hüseyin KILBAÞ


Sosyal Medyada Paylaşın: