SİZLE İŞİM YOK BENİM

Kime kucak açýp kanat gerdiysem,
Hep karþýma çýktý nankörlük benim,
Bak ben söyleyeyim istersen peþin;
Bundan sonra sizle iþim yok benim.

Gönlüm,bazen bir köþk,bazen yalýydý,
Binbir çiçek açan sevgi dalýydý,
Verilen emeðin hakký bumuydu,
Bundan böyle goncam size yok benim.

Bilmediniz kýymet bilmek nasýldýr.
Bilmediniz Ahde’vefa nasýldýr,
Gösterdiniz nankör olmak nasýldýr,
Sizin yanýnýzda yerim yok benim.

Geçirdim ömrümü düþüncesizce.
Yaþadýðým yýllara yazýk sizinle,
Laaikmýydým, ben o kötü sözlere,
Kadir Mevlam,muradýmý ver benim.

Ya akýllý,ya da ben tam deliydim,
Can bildiðim için,ölen biriydim.
Her zaman onlara,süt ineðiydim,
Çok saðdýlar,artýk sütüm yok benim.

Aklýmdan gitmiyor haset kelamlar,
Hani nerde varken, sütüm saðanlar ?
Hani nerde Aða,Gardaþ,Abi,Cansýn diyenler,
Size artýk günahým’da yok benim.

Erol’un bilene hakký helaldir.
Nankör olanlara hakkým haramdýr,
Tek derdim var, vefasýzlýk yaramdýr,
Ýnsan olmayana sözüm yok benim.
Sosyal Medyada Paylaşın: