Gecenin karanlýðý,
Sevdanýn derinliði,
Hayatýn gerginliði,
Beni benden götürür.
Güneþ battý sarardý,
Bak gök yüzü karardý,
Ýnsan ýþýk arardý,
Iþýðý ay getirir.
Küme küme yýldýzlar,
Herkes yýldýzýn izler,
Bir bir sayarýz bizler,
Saymak bizi bitirir.
Fazla derine dalma,
Yorulup yolda kalma,
Beynin daðýnýk bulma,
Ýnsan kendin yitirir.
Nurdur karanlýða far,
Sanmayýn kainat dar,
Evrenin sahibi var,
Bir düzende yatýrýr.
Gündüz geceyi kovar,
Göce gündüzü döver,
Uzay hepsini sever,
Ýlim bilgi yetirir.
Gerçekleri duymayan,
Hak emrine uymayan,
Ýnkarýna doymayan,
Cemal kendin batýrýr.
Cemalettin GÜRPINAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
ALACA TÜRKÜSÜ BÜLBÜL AZMİ GÜL ÖĞRETMENİM NANKÖR AŞKI DEVRAN KELİME-İ ŞAHADET ÇORUM MUHTAÇ EYLEME BAKIYOR BİR GÜNEŞ VAR MEDİNE'DE