KEFENİN CEBİ YOK
KEFENÝN CEBÝ YOK
Dünya malý için yakar canlarý
Kefenin cebi yok gördüm efendim!
Akli selim olan sýkar canlarý
Nedendir bu hýrslar sordum efendim
Ne oldu manevi, milli deðerler?
Para, pula parçalanýr ciðerler
Kimini öldürür, kimin döverler
Bu iþlere kafa yordum efendim
Ýyilik yap, iyilik bul efendim
Derdime dermaným ben kendi kendim
Yalvara yalvara bittim tükendim
Erdemin sýrrýna erdim efendim
Yeþil sev, aðaç dik, güzel örnek ol
Çocuk görsen baþýn okþa, makas al
Hediye, öðüt ver yüzlerine gül
Güzel insan olmak derdim efendim
Zenginlik dediðin verdikçe artar
Mal, para, pul deðil gönülle tartar
Manevi güzellik çok kusur örter
Nice güzel dostluk kurdum efendim
Hoþgörü açýlmaz kapýlar açar
Kibirle bencillik býrakýr naçar
Bence kuþlar bile sevgiyle uçar
Sevgiyle zirveye vardým efendim
Düþenin elin tut, yardýmda bulun
Hayýrduasýn al sýradan kulun
Bir lokma, bir hýrka, olmasýn çulun
Manevi haz verir yardým efendim
Anzeri merhem ol dostta yaraya
Kötü niyetliyi alma araya
Fazla deðer verme mala, paraya
Kapanmaz yaralar sardým efendim
Ozan Anzeri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.