Yıkık ve Yoksun
Yýkýk ve yoksun bir kýþ gecesinde içimi üþütüyorsun yar,
Ne kadar mutlu olsamda illa ki içimi bir melankoli kaplar,
Bizim nesil acýmasýz biraz,þiirleri de aþklarý da vururlar,
Cennetin kapýsýnda çok oyalanma,sende biraz ahým var.
Ankaranýn acý ayazýndan kaçýp eve sýðýnsamda,
Ýçimdeki buzdan saray izin vermiyor ýsýnmama,
Dostlar anlatýr durur ama duymam anlýyormuþ gibi sýrýtsamda,
Aslýnda sebebi belli,bir yar sýcaklýðý insanýn içini kaplar.
Elinden en sevdiði oyuncaðý alýnmýþ çocuk gibi,
Bir anda Bir Orhan Baba þarkýsýnda seni bulmuþ gibi,
Boðazýmda düðümlenen hýçkýrýklar gibi,
Dün metroda gördüm seni,dalgýndýn,bir üzen mi var?
Gururu çiðniyorsun ama bu sefer mantýðýn almýyor,
Ýnsanoðlu biraz çið,ne kadar doyursanda doymuyor,
Bu geceler mi günahkar yoksa þeytan mý yokluyor,
Nereye gidersen git vicdan gibi ilahi bir takipçin var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.