ne kadar içine kapanýrsan kapan bir ev karanlýðýn içinde yoksan yok olarak dolaþýrsýn içini gülümset þakacý bulutlara kim bilir bir gün belki güzel günlere uyanýrsýn
olacak olmayacak anlamsýzlýðýnýn devamý anlayabilmek olsa da zamaný gösterir hissedilenin farkýný tarafýný seçmek için rastgele iki ayýraç
azarlanarak aþaðý itilen þaklaban mumyalanmýþ kelebekler gibi gülümsedi caný olanýn var olduðunu anlamak ne zor silkelerken pencereden nevresimleri
aðzýmý bir kuyuda buldum açýk göðe seslenip bana geri dönsün istedim niçin sesimi duyuramýyorum aklýma sensiz kaldýðým için olmasýn dedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.