Gül ve Hançer

Sað elimle gül uzatýrken kendime
Sol elimle hançerledim kendimi
Hatýrlamýyorum ilk hangi mevsimde kaybettim
Hangi mevsimin güneþini daha çok sevdim
Ne kadar intihar böyle yaþamak
Gülle ölmüþtüm zaten
Hançer kayýt geçti
Tabutum siyah saçlarýnýn kýyýsýndan geçti
Sonrasý karanlýðýn koynuna sessiz bir defin
Yaraya daðýlmayan bir þarký

Bir kaç þiir boðulmuþ sesimde
Bir kaç umut bir kaç tebessüm
Üç beþ meram
Bir kaç dakikalýk hýçkýrýk
Sol omzumda bir sýcaklýk sonra
Bir meltem kendi havasýnda
Sesimde bir deniz boðulmuþ
Bir dalgasýna kýyamadýðým

Gecenin gözlerinde rimeldi fermaným
Gürzünün arkasýnda bir devran saklý
Kucaðýnda þahmeran kucaðýnda þahýmerdan
Kucaðýnda ben
Ay neþterini çýkardý kýnýndan
Benden bir yol biçecek
Menzili davetkar
Kan revan
Þimdi üzerine sinmediðim rüzgarlarým var sadece
Her þeye teðet geçmiþ bakýþlarým
Ruhum sanki göðü içti
Dedim ya gül öldürmüþtü zaten
Hançer kayýt geçti

Sosyal Medyada Paylaşın: