Her sabah uykudan uyanýnca
Önce hamd ederim, Allah’ýma
Nefes alýp verdikten sonra
Sensin ilk düþen aklýma
Herdem v a r s ý n ruhumda
Kimi düþünerek insan uyursa
Uyanýr derler, sabaha onunla.
Bakarým saðýma birde soluma
Elim arar seni dokunamasada
Kalsa’da ellerim hep boþlukta
Yüreðim seninle dolu am’ma
Söyle; Yoksun niçin yanýmda.
Anýlarda senden izler ararým
Þiirlerde satýrlara bakarým
Hüznün deryasýna dalarým
Sendelerim, yalpalarým
Ayaz vurmuþ misali donarým.
Öylece bakar kalýrým duvarlara
Gözlerimi dikerim oda tavanýna
Seni bana sormaya da korkarým
Özledik’çe acýma lokma banarým
Yokluðunun ateþinde yanarým.
Hayatýn anlamý kalmadý sensiz
Kalakaldým köþelerde kimsesiz
Hasretin çöl’ündeyim susuz
Dilim lal yüreðim sessiz
Sensin benim nefesim derdim
Divaneyim yokluðunda nefessiz.
Yine bugün, ayný þeyleri yaptým
Cama çýktým gökyüzüne baktým
Kokunu alabilmekti maksadým
Rüzgarý kucakladým kokladým
Seni bende kalbimde yokladým.
S u s t u m; Aðlayamadým
"Sen rüzgarda, ben yaprak"
Sevdaya hasretin þarkýsý...
Estiðinde hasretin rüzgarlarý
Mýrýlýdanýr dilim o’an o’ þarkýyý
Düþerse bir damla gökten elime
Sayarým düþtü sevdamdan diye
Sürerim kalbimin üzerine.
Uçuþan kuþlarý
Tek tek taradým
Belki dedim, belki’de
Kanadýna asmýþtýr selamýný
Gönderde sussun ey’sevgili
Þu gönlümün hasret dili
Þehirler uzak olsada
Göðümüz ayný deðil mi
Göðünde yaðmur var mý? þimdi.
Aðlýyor bak mavi göðün bulutlarý
Akýtýyor þehrime göz yaþlarýný
Bardaktan boþalýyor misali
Hasret sevdalýlara aðladý
Göðümüzün yaðmurlarý
Yokluðunun acýsý
Yüreðimi kor oldu daðladý
Kanýma karýþtý acým beni aþtý.
Ama; Ben mil çektim gözlerime
Sen saydým taþ bastým kalbime
Silüetin var; Göz bebeklerim de
Sana K -I -Y -A -M -A -Z -D -I -M
Aðlamadým’ki, düþme yerlere
Bende kal ömrümce diye...
04. 12. 2022
Kalb’i Hazan