SON DURAK SON GÖSTERİ

Þu cihanýn içinde koca yüreðim yanar
Bugünüme bakarým yaram içime kanar
Gelmiþimle geçmiþim arada beni sýnar
Ýlk durakta bekleyip herkes gelsin isterim
Meðer anlamamýþým bu benim son gösterim

Gözüm göðe takýlýr ardý sýra bakarým
Güzel yerler görürsem sevinerek çýkarým
Umduðumu bulmazsam yeri göðü yakarým
Ýlk durakta bekleyip herkes gelsin isterim
Meðer anlamamýþým bu benim son gösterim

Duraða ilk varanda ben kimim bilemedim
O kadar kalaba ki kendimde olamadým
Bu telaþa bir düðün sandým da kalamadým
Ýlk durakta bekleyip herkes gelsin isterim
Meðer anlamamýþým bu benim son gösterim

El ayak çekildikçe uðultular azaldý
Hakkýmda söylenenler defterime yazýldý
Ýstesem istemesem lâl dillerim çözüldü
Ýlk durakta bekleyip herkes gelsin isterim
Meðer anlamamýþým bu benim son gösterim

Neler oluyor diye þöyle bir irkilince
Alným bir yere deðdi ahlarým ince ince
O zaman anladým ki evimdeki ilk gece
Ýlk durakta bekleyip herkes gelsin isterim
Meðer anlamamýþým bu benim son gösterim

Sorular sorulunca cevap vermek gerekir
Koyamadýðým nefsi burda yormak gerekir
Tefekküre dalarak dosta varmak gerekir
Ýlk durakta bekleyip herkes gelsin isterim
Meðer anlamamýþým bu benim son gösterim

Ýlk geliþte aðladým þimdi sevinirim ben
Acun’um diyenlerle aþkla avunurum ben
Doðru olan her þeyi bilin savunurum ben
Ýlk durakta bekleyip herkes gelsin isterim
Meðer anlamamýþým bu benim son gösterim
Dostlar anlamamýþým son durak son gösterim

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
ÜÇ ARALIK ÝKÝBÝNYÝRMÝÝKÝ/ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın: