Dediler ki dönmüþ gelmiþ iþte. Gördüm geriden geriye. Saçlarý aynýydý. Bozkýr gibi sap sarý. Lüle lüle dalgalý. Ya adý? Oda ayný. Anýnca adýný olurdu yürek yaralý.
Döndü! Gözleri deðdi gözlerime. Billur bir pýnar gibi. Öyle yaktý ki içimi... Kana kana içmek istedim. Yoktu dudaðýmda eski tadý?
Ya o hilal kaþý? Bir oktu kirpiði.. Saplý kalmýþtý yüreðimde. Dokunmadým, sökmedim. Durur hala derinde.
Ya o gülüþü ! Cennete açýlan bir kapý. Dindirirdi ýzdýrabýmý. Son bulurdu her acý. Kesilir, kururdu göz yaþý.
Ya o sinesi? Sanki cennetin baðý Yorgun baþýmýn yastýðý. Ýlahi huzurun yataðý. Karýþtýrýrým herþeði. Kaybederim dimaðý.
Ya o dudaðý? Yanardý orda aþkýn ateþi. Mest ederdi sýcak nefesi. Hiç bitmezdi hevesi. Aratmazdý güneþi.
Ya o kokusu? Cennette gelmiþ gül gibi. Yakar savurur kül gibi. Hayalimde sanki dün gibi..
Dayandým duvara. Seyre daldým hülyayý. O muydu, yoksa rüya mý? Saçý ayný, gözü ayný. Kirpiði, kaþý... Koku ayný, adý da.
Ama canan deðildi O. Isýtmýyordu sözleri. Yakmýyordu içimi. Neden çarpmýyor kalbim.? Eskisi gibi. Sahteydi herþeyi. O deðilsin O.. Sadece BÝR BENZERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.