Eğilmedim ki
Kaç kez vuruldum sýrtýmdan,
Kaç kalleþ gördüm,
Kaç vefasýz çýktý karþýma,
Yýkmak istediler...
Devirmek istediler bileðimi,
Zor oldu için için yandým da,
Dayandým, eðilmedim ki...
Eðilmedim...
Hayat en acý yüzünü gösterse de,
Düþman çýksa da dost bildiklerim.
Terketse de en sevdiklerim.
Yalnýz da kalsam,
Yansa da yüreðim...
Yýkýlsa da umutlarým,
Olsun!
Ben hiç eðilmedim ki.
Eðilmedim ki!
Kararsa bile dünyam,
Güneþ doðmasa da gecelerime.
Ulaþamasam da yarýnlara,
Ben zaten alýþkýným karanlýða,
Uykusuzluða ve nice yalnýzlýða.
Evet zor oldu dayandým ama,
Eðilmedim ki...
Eðilmedim...
Medet ummadým zalimden,
Evet, düþtüm...
Kimse tutmadý belki elimden,
Ama bildim kalkmasýný yerimden.
Ve bildim baþlamaya her þeye yeniden.
Zordu, zor oldu belki ama.
Ben hiç eðilmedim ki.
Eðilmedim...
Kaç kez vurulsam da sýrtýmdan,
Düþman çýksa da tüm dost bildiklerim.
Medet ummam zalimden...
Düþsem de kalkarým yeimden,
Evet zordu, zor oldu ama,
Ben hiç eðilmedim ki....
2 Kasým 2022
11’inci Komando Tugay Komutanlýðý / DENÝZLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.