İNANABİLMEKTİ ÖZÜ HAYATIN
Keþkelerin kýskacýnda gibi hissedilir
Ümitsizlik kapýlarýysa açýlmýþ, içeri girilir
Nedir þu hezeyaný insanýn dinlemeli kendini
Ümitler vardý ya, sen inan, her þey elbet düzelir.
Kaderine býrakmak deyip sokarýz hayatý kalýba
Sanki ayakkabýymýþ gibi kullanýr atarýz da
Oysa her saat, dakika ne de deðerlidir bilene
Varsa bilene sor, çözümcül ol,býkmadan yine dene.
Ýçimizdeki ses asla vazgeçmez bizden, dinlemeyiz
Mücadele varken onurluca, vazgeçer, terkedeniz
Her kaçýþýmýz daha da beter çeker bizi zemine
Ýnançtan alýnan güç olmazsa, hayat olur bir çile.
Dertlerin bitimi beklenmez, bunlar gerçeðimizdir
Onlarla yaþamayý öðrenmek kanýmca çaremizdir
Beklemeleri bekletelim derim artýk, geçelim þu dümene
Ýnanýn yol alýnacaktýr umutla engin þu denizde.
Matematiðin ne dediðine asmýyorum kulak
Þu anda yaþýyoruz ya, iþte size gerçek ve çýrýlçýplak
Halen þu tükenmiþliðe bizi savuran takýntýlar
Geçmiþten sýyrýlmakla olasý, bugünkü yaþantýlar.
Beni çok müteessir eder gördüðüm þu küskünler
Mazisinde bir yarasý olmayan var mý ki, düþünsünler
Biz onu býraktýk geride, yaþandý ve bitti
Þimdi aný yaþamaktýr konu, gerisi anlamsýz bir esinti.
Katalým hayata yeni þeylerden de artsýn neþemiz
Her duyulan ve görülenlerden ne de çok þey var
Uzanýrsak masalýmsý renkleriyle güne gör ki huzurluyuz
Ben inanýyorum yarýnlara, size de katacak kâr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.