SERZENIS (Okumaya baslamadan önce lütfen yukaridaki "siiri düzenle" ye tiklayiniz.)

S E R Z E N I S
-Can arkadasim kuzenim Mustafa Yarali’ya-

Yagdimi dizboyu kar? Nasil geçiyor zaman,
Demistim; "Gelecegim karin yagacagi an..."
Burda mevsimler saskin, hummali çalisma var,
Bir kosturmadayiz ki, yoksa halimiz yaman...
Üzücü bir durum yok, hane halki yerinde,
Tek basima kosarim akintinin önünde,
Sagligimda dört-dörtlük, hamdolsun yaradana,
Fakat geldik yariya tükeniyor ömür de...
Sevgili dost Yarali canim kardesim benim,
Istiyorum yazmiyor dertlerimi kalemim,
Nasil anlatsam sana, bilmem ki neresinden
Baslasam konusmaya, tükenir mi elemim...
Sasirma birdenbire, oku iyice dinle,
Dost yüregi yaniyor ellerin dertleriyle,
Aciyorum herkese acinacaksa benim,
Insan huzurunu da bozarmis elleriyle...
Kimileri çok mutlu para-pul gibi bir sey,
Mutluluk para-pulsa O’na kalsin O hersey,
Tanidigim çok insan agliyor yazgisina,
Bu yazgi tanimiyor aga-köle, pasa-bey...
Belki de çok büyüttüm ufacik dertlerimi,
Anlamazliktan geldim evdeki beklerimi,
Cile yumagi gibi sardi yirmibes yili,
O çizdi manzarayi, ben koydum renklerimi...
Ortak yasam yükünü omuzladik onunla,
Yirmialti yil olur doksanalti sonunda,
Agrilari basladi, beyaz oldu saçlari,
Bilerek agartti O, çocuklari yolunda...
Iki oglan bir de kiz, evlat verdi tertemiz,
Özgür hemen evlense belki torun isteriz,
Kizimizda çok nazli anasinin kuzusu,
Hastaligi atlatti çok yasasin dileriz...
Sair arkadasima dedim siir yazayim,
Cevap siir olmazsa bende O’na kizayim,
Hüzünlü bir günümden efkar yolluyom sana,
Su gurbet olgusunu gücüm yetmez bozayim...
-Iskender ASIK 2/02/1996 Strasbourg-

S E R Z E N I S ’ e CEVAP : Dost Iskender’e
Serzenisi okudum sevgili dost Iskender,
Duygu dolu gönlünden her zaman siir gönder,
Siirine sairce cevaplar umuyorsun,
Yüregini anladim, bilmem kalemim ne der...
Dünya denen su hana, gelmek elimde degil,
Köz oldum yana-yana, sönmek elimde degil...
"O çizdi manzarayi, ben koydum renklerimi."
Ne güzel anlatmissin evlilik denklemini,
Romanci olsaymisim bir cilt roman yazardim,
Dantel gibi islerdim bendeki beklemini...
Tutsagim ta ezelden, sarilmisim her yerden,
Aglamisim gönülden, gülmek elimde degil...
Dertleri kalem yazmaz dert gözlerden okunur,
Dil söylemeye kalksa zülfüyare dokunur,
Onun için genelde ben susmayi yeglerim,
Burda dörtlük içine hece-hece sokulur...
Ufkum öyle kara ki, gidiyorum zoraki,
Akibetim nola ki, bilmek elimde degil..
Sana ne be kardesim ellerin dertlerinden,
Sil artik sil herkesi su gönül defterinden,
Önce kurtar kendini sonra da aileni,
Birak dolasik kalsin, kim memnun ki yerinden..
Seçemedim rengimi, kimse bilmez derdimi,
Kaybetmisim kendimi, bulmak elimde degil...
Mutlu bildikleriyin içi madde sevgisi,
Ya pislik bidonudur, ya zibil tenekesi,
Oysa benim avcumda bütün kainat sakli,
Onlarinki sadece bir metelik hevesi...
Su gönül muradini, çile koydum adini,
Yasamanin tadini, almak elimde degil...
Büyük dertleri küçült, küçükleri büyütme,
Aç gönlünü Allah’a, ne gelirse bekletme,
Bak gönül aynasina seyret kendi-kendini,
Her elem sifa olur, kederleri reddetme...
Sebep yok ki sebepsiz, yasanmiyor diyetsiz,
Su alemde zahmetsiz, kalmak elimde degil...
Dogum yasini birak, asil yas gönül yasin,
Orda alemler sakli, anla be arkadasim,
Ara bul sen de onu, her çile huzur verir,
Kimseler bilmese de bal ile yagdir asim...
Perdeyi araladim, harfleri siraladim,
Defteri karaladim, silmek elimde degil...
Hepinize sagliklar afiyetler dilerim,
Duygusal olursaniz halinize gülerim,
Gönlümdeki yeriniz inanin ki bambaska,
Bilenler bilir beni, bilmeyene ne derim...
Usandim su Dünya’dan, YARALI der el aman,
Nerde nasil ne zaman ölmek elimde degil...

- Mustafa YARALI 3/03/1996 Kayseri



Sosyal Medyada Paylaşın: