Zıkkımın Kökü

koparýlmýþ gül
aðaçla vedalaþmýþ yaprak
kanatlarý üþümüþ minik serçe

emekliye ayrýlmýþ rayýn dýþýna itilmiþ asýrlýk tren
sahlin kumuyla öpüþüp çekilen dev dalgalar
her kalktýðýnda havaya uðurlanmak adýna yorgun bir el
epeydir el olmuþuz bihaber birbirinden el âlem
eþyanýn tabiâtýna aykýrý durum teþkil ediyor hayat
insanlarýn arasý ýramýþ uzamýþ mesâfeler
zoraki gülümseler üstün körü merhaba zýkkýmýn kökü gibi bir çað

ya kaybettiysek Hafazanallah ya bir daha geriye dönemyorsak tuttuðumuz yanlýþ sokaklardan meydanlardan yollardan
ecdat bize buðzederse anne baba bedduâ
ahbaplar dostlar a h h
ne kalýr ki elimizde avucumuzda
e y v a a h h

çok dalmýþýz dünya denen düþe
düþe kalka haroþa adýmlarla sayýp durmuþuz yerimizde
ne ileri gidebilmiþ ne menzile varabilmiþiz
maverânýn ismi dilimizde

yol aldýðýný sandýklarýmýz seraba düçar kendinden bi haber
çinli pirincin taþýný ayýklar
uyanýk geçinen ayýklar
uyuyakalmýþ tâ emzikli aðýzdan bu yana da
hâlâ ben ben diye sayýklar

þimde gel güzelce bi hesaba oturalým
muhasebesini yapalým faydanýn yararýn
neresinden dönersek kârdý zararýn
olan oldu iki gözüm olan oldu

dünleri kaybettik madem hiç deðilse bugünleri yarýnlarý kurtaralým

Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: