GECENİN NEMİ

Buram buram döküldü dilden nagmeler
Yudum yudum içtim gecenin nemini
Oturdu yüreðime dokunduðum ezgiler
Nabzýný dinledim sükut’un sakin ve suskun

Dilsiz þeytanlara fýrlattým en büyük taþlarý
Dolaþtým Anadolu’yu oba yayla süzüldüm
Hak içinde Halk oldum yoldaþ oldum canlara
Hallaç gibi asýldým Nesimi gibi yüzüldüm

Ritim tuttu ellerim yüreðimdeki ezgi’ye
Riyakar gülüþlere aldandým aldýrmadým sezgi’ye
Gün oldu yasadýþý oldum göz koymadým mevki’ye
Bölündükçe bin parçaya paslý yüreklere küstüm

Her bahar ayný yerden çiçek açsa da aðaçlar
Ne çok huzurluydu bir zaman o daracýk sokaklar
Dostluklar içinde yüzerken tersten aktý ýrmaklar
Riyasýnda sulanmýþ yabanlara þeytanlara çok küstüm

Kasýrgasýndan geçtim yürekte kopan tufan’ýn
Özgür býraktým sesimi nefesimin çoðunu
Masmavi dünyalar çizsem de tuval’imin üstüne
Geçtiðim yollarda diken üstünde yürüdüm

Yok olup yitse de insanýn icindeki özler
Ruhuma el koydu bu gece söylenen sözler
Ýçimde alazlandý sönmüþ kapkara közler
Çizik atýp atýp yürüdüðüm yollara küstüm

Ýnceden dokundular insanlarýn özüne
Erguvanlar içinde gonca güller derdiler
Fuzuli’den Yunus’tan gül attýlar ellere
Yalansýz yabansýz riyasýz ýhvan’a düþtüm.

Ekrem SAYGI
28.11.2022 Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın: