Arzular Olduk
Yeþil bir dünyayý, arzular olduk
Doðayla bir bütün, olamadýk biz
Kendimizi kurak, çöllerde bulduk
Doðanýn kýymetin, bilemedik biz
Çiçeksiz böceksiz, olur mu dersin?
Ýnsan çölde huzur, bulur mu dersin?
Aðaçsýz yerde sað, kalýr mý dersin?
Tabiatla bir dost, kalamadýk biz
Bencilce düþündük, kötülük yaptýk
Aç gözlülük ile, biz yoldan saptýk
Her yeri kirlettik, þifayý kaptýk
Yine de hiç ibret, alamadýk biz
Bu kadar bencillik, bilmem ki niçin?
Þimdi yanýyoruz, gör için için
Cebimizi biraz, doldurmak için
Doðayý yeþili, dilemedik biz
Güzel cennet için, hayaller kurduk
Dünya iþlerini, boþ verip durduk
Yolumuz þaþýrdýk, çýkmaza girdik
Bir türlü doðru yol, bulamadýk biz
Sonumuzu böyle, biz bile bile
Hazýrladýk virüs, bakteri ile
Oktay’ým daha çok, sürer bu çile
Doðadan uzakta, gülemedik biz
30.11.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.