Hazan mevsimi

HAZAN MEVSÝMÝ

Kainat yas tutmuþ güllerim solmuþ
Gönlümde matem hüzünle dolmuþ
Bülbülü suskun kurumuþ bahçeleri
Kargalar sevinip dallarýna konmuþ
* * * *
Sararan yapraklar bir bir düþecek
Göçmen kuþlar yuvasýna dönecek
Vuslatýn baþka mevsimlere kalmýþ
Kaç güz mevsimi görüp geçirecek
* * * *
Eylül gecesi saldýn ruhumu hüzüne
Güneþ ufkundan göründü gözüme
Daha kaç sonbahar kaldý bilinmez
Açýn perdeleri ýþýk vursun yüzüme
* * * *
Yeþilin sarýya döndüðü mevsimde
Yüreðime matem girer davetsizce
Hayatýmýzýn sonbaharýný yaþýyoruz
Gönüller yorgun çýrpýnýr çaresizce
* * * *
Ömrümüzün sayýlý günü eksilmede
Can rahat duramaz artýk bedende
Yüreðimi acýtýr,her hazan mevsimi
Azrail baþýmda görev beklemekte
* * * *
Uçup gidecektir sislenen hatýralar
Maziye karýþacak yaþanmýþ anýlar
Bir mezar içinde karanlýkta ýþýksýz
Toprak altýnda çürüyecek canlýlar


Þadi KURT
Sosyal Medyada Paylaşın: