Gördüðün rüyalarý hayra anla yorduðum Eriþmez feryâdýma gün gün gelsen de anlýk Yetmez mi bunca yýldýr hicrânla yorulduðum Bu öyle bir hicrân ki sürgün "sen de" karanlýk
Bilirsin tekrarý yok yitip kaybolan ömrün Umut ne kadar garip temenni ne sancýdýr Yalnýz aþka amade hüzne ram olan gönlün Suyun akýþýna kör aksine yabancýdýr
O halde bu suskunluk iç çekiþ kül sýzýsý Þimdi hangi gururun ardýnda yüzden haklý Ruhuna her taraftan benzer gül kýrmýzýsý Gurubun rengi bile yüzünden aðlamaklý
Tutuþur efkârýndan tüm çiçek kelebekler Karýnca eþmez saðlam topraðýn en dibini Yeryüzünde bir aþýk: "Gelip geçecek" bekler Kim yorar senin gibi sahiden nasibini
Anladým! Baðrý yanýk göçmez kuþlar yabana Artýk ne gözünde yaþ ne dudaðýnda acým Varsýn sana hep düzler kalsýn yokuþlar bana Bitmeyen hasretinin baðýnda solacaðým
Ýlker Tokgöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlker Tokgöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.