NE ACI
Ýhanet doldu, dostça bakan gözler,
Gerçeklerden uzak verilen sözler.
Uðramamýþ gönüllere sevgiler,
Kýrýlmýþ dalýnda açmadan güller.
Yolunu kaybetmiþ garip yolcular,
Menzile varmaya klavuz bekler.
Soðuktan titrerde nice fakirler,
Vurdum duymaz gezer bizim zenginler.
Dul kadýnlar kalmýþ bebeleriyle,
Sahip çýkmaz kimse koca þehirde.
Ne yüzle bakacaðýz Yüce Nebiye
Hani Müslümanlýðýmýz nerede.
Ölüm uykusuna dalmadan önce,
Ecel teri döken genç bedenler,
Elin tutacak bir kardeþ beklerde,
Boþ bekleyiþler ve açýk giden gözler.
Iþýkta görmeyen o ama gözler,
Karanlýklar da ne günahlar iþler.
Muhabbet için lal olmuþ da diller,
Ýftiraya geldi mi neler söyler.
Gülüþler sahte dost bakan gözler de,
Yüzler yabancý kalabalýklar da.
Terkedilmiþ istikbal yalnýzlýða,
Loþ karanlýk kafe köþelerinde..
Hayrettin KIZILOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.