adın demokrasiydi değil mi

//
.
.
.

an,
zaman
her neyse
kendi içinde
k’ ayýp bir ülke
pusulam yine þaþkýn
yollarým is, gözlerim sis

g’iz
taþýyan
her acýya
diz çöküyorum
meçhul adýmlarla
yürüyorum karanlýða
karanlýk ki hep gözlerim

kim
bilir,
bir hayali,
bir hayalcisi
bile ol(a)mayan
ufku, açýsý dar, firar
sallanamayan sandalyeyim

b e l k i . . . .
e
l
k
i
d
e

ahþap
bir gülüþü
dahi olamayan
kýrýk bir salýncaðým
ya da askerleri olmayan,
renkleri bir, bir mýzraklanan
bir kaos, bir ihtiras veya savaþým

an,
zaman
her neyse,
kendi içinde
k’ayýp bir çeliþki
çarmýha gerildikçe hüzün
bakacaðý falan kalmýyor yüzün

bir
diriliiþ
resmetmeli
yaðmur kokmalý,
toprak koklamalý esaret
ve ideolojileri bir þiire banýp
afiyetlenmeli cesaret, devrimlenmeli..


/adýn demokrasiydi deðil mi, her neyse; sen nasýlsýn görüþmeyeli, seviþmeyeli/

.
.
.
//



ilhanaþýcýkasýmikibinyirmiiki


Sosyal Medyada Paylaşın: