ÇOK HIZLI YAŞADIM
Çok hýzlý yaþadým
Koþturarak,
çok hýzlý yaþadým hayatý
Sanki ardýmdan kovalayan,
acelem varmýþ gibi
Her yere, herkese yetiþmeye çalýþtým
Durup, dinlenmeden
zamanla yarýþtým.
Geçecekmiþim gibi
Ben olmasam, yapmasam kimse yapmayacak eksik kalacakmýþ gibi
Ýyilik yaptýkça mutlu oldum.
Ben iyi olunca herkes iyi olacaktýr sandým
Ýnsanlar beni yanýlttýkça daha çok þans verdim. Sayýsýný unuttum, abarttým
Davranýþlarýnda “ acaba ben ne yaptýmki insanlar böyle davranýyor. Sorumluluklarýmý yapmadýmmý? Ne yaptýmda böyle davranýlýyor “ diye kendimi sorguladým
Hayatta her þey deðiþiyor
Bir tek insanlar deðiþmiyormuþ
Ve ben, en çok kendime mahcup oldum, yanýldým.
En çok kendimi ihmal ettim
Yanýnda olduklarým yanýmda olmadý
Oysaki severek onlar için yorulmuþtum
Yorulmayý yaþamak zannetmiþim
Kendimi hep baþkalarý kazansýn,
güzel yaþasýn diye heba etmiþim
Dün gibi hayalimdeki çocukluðum gibi mazide kalmýþ
Bitmez sandýðým dað gibi bir ömrü bilmeden baþkalarýnýn mutluluðuna heba etmiþim
Kah þaþkýným, kah piþmaným.
Kah iyikilerim arasýnda
gitgellerim var benim.
Çok hýzlý yaþayýp bitirdim
Þerife Bozoðlan Eker
26-11-2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.