UMUDUMU YOK ETTİLER

Bir kývýlcým düþse kararmýþ umuduma
Mevsimler bahara dönüþse
Caddelerde kin, nefret, kan yerine
Rahmet sularý akýp bereket gelse yurda
Güllük gülistanlýk olsa çarþý pazarým
Güven gelse umudu solmuþ yüreklere...

Korku düþleri görmeden yaþayabilsek
Yapayalnýz caddelerde dolaþabilsek
Gelincikler, papatyalar, kuþlar
Gülücüðümüz olsa
Bir de sokaklarýn sahipsiz yetimleri köpekler
Peygamber sevgisiyle okþanmýþ kediler
Korku nedir, bilmeseler
Ýslâm nuru ile yýkanmýþ topraklarda katledilmeseler...

Ýþte o zaman ben en bahtiyar insaným
Sevgi dolu, afilli naralar atarým meydanlarda
’’Ýþte memleket’’ derdim güvenle
Lâkin diyecek insanlarý göremedim ben
Her yaným korku, endiþe
Cesaretimi kýrdý memleketi yönetenler...

Kararmýþ, satýlmýþ nankör vicdanlar
Eli silahlý hainler
Her taþýn altýna gizlenmiþ bekleþirler
Huzuru, sevgiyi talan eden kudurmuþluklar
Kan gölü sokaklar
Gelde sen aþktan, muhabbetten bahset
Bu cennet vatanda!..

Zafer Direniþ
...

’’Biz dindar nesil yetiþtireceðiz’’ dediler
Ama piç yetiþtirdiler!!!

Sosyal Medyada Paylaşın: