“ ö.ç.m” den Ah İstanbul!

Ah, Ýstanbul!
Sen þiirlere mi sýðarsýn?
Her yanýn Ýslam kokar
Zaten asýl adýn da Ýslambol deðil mi?
Ayasofsa’nýn harcýnda
Peygamberimin bir parçasý var.
Kaç kere yapmýþlar, yýkýlmýþ
Dünyanýn en büyük kubbesi
Peygamberimin mübârek aðýz suyunu
Katmýþlar Rumlar son çare diye
Onun için yýkýlmamýþ kubbesi
Bizlere kalmýþ ölümsüz bir hediye
Fatih gibi bir serdara nasip olmuþ
Seni fethetmek
Ayasofya’ný müzeye çevirenlere ise
Nasip olmuþ
Allah’ýn,Fatih’in, meleklerin
Lanetini edinmek
Sonra Mimar Sinan þehri olmuþsun
Hayratlarla, vakýflarla
Dar’ül âcezelerle dolmuþsun
Yedi tepeli þehrim benim
Yedi tepende onlarca cami
Hepsi birbirinden þahane
Üç yýl koklayabildim kokunu
Þimdi Ankara çöllerindeyim
Þair boþuna dememiþ meðer:
“Ankara’nýn Ýstanbul’a dönüþünü severim.” diye
Senin topraðýna besmelesiz ayak basamam
Yüz binlerce evliyanýn arasýnda
Allah, demeden,abdestsiz duramam
Camilerini depo yaptýlar, ahýr yaptýlar
Allah’ý býrakýp birkaç âciz kula taptýlar
Yine de sen ayaktasýn, daim var olacaksýn
Seni beðenmeyenleri þeytanlar çarpsýn.
Sen dururken baþkent olmak Ankara’nýn ne haddine!
Ankara’dan sana özlemle bakmak inan þahane!
Adnan ÜNAL “ ö.ç.m “
Sosyal Medyada Paylaşın: