sessizce yol alýyorsun hýçkýrýk denizinde
“umut” ateþten gömlekti giyinmesini bilene
çað yangýný sanýlan “aþk” koca bir yanýlgýdan ibaretti
hoyratça esen yalancý rüzgârlar savurur benliðimizi
sokak aralarýnda
ters köþe eder þimdi bizi
Ýmkansýzdý aþk
“sabýr” keskin kýlýç hamlesi
delmekte baðrý içten içe
kanatarak
gözyaþýn nemini
pýnarýnda kurutarak
sesi kulaðýmda
silinmiyor hafýzadan
aðýr makamda çalýyor sazlar
tam isabetmiþ gibi
sol’dan
hep sol’dan vuruyor bu akþam notalar
sýradýþý gibiydi
“cesaret“ zaten yürek gücüydü
her babayiðidin de harcý deðildi
hep sen kokmalýydý tenim
gidiyorsun suskunca
þehrin esintisini
iskeleden kýyýma vurarak
oysa ki;
göðsümüzü süper edecektik kasýrgaya
hesapsýz, kitapsýz yaþanacaktý kaybolan yýllar
acýsýyla tatlýsýyla…
mühimmat dolu daðlar
patlamaya hazýrken
vurgun yedi tüm arzular
gidiyorsun yürekten
arkanda bir yýðýn
enkaz býrakarak
sen; tanrý misafiri
gidiyorsun can özümden
hem de dörtnala
tozu dumana katarak…
16:54
05.12.2020