Ne gece kavuþtu sabaha Ne akþam olmak bildi. Siyah ve beyazdý hayat. Ýkisinin tam ortasý, sensizliðin. Hüzünlerim renk deðiþtirdi. Griyi öðrendim. Alýþmak zordur, diyordun. Hiç zorlanmamýþtým alýþýrken sana, Bazen mecbursundur. Terk edildikten sonra yalnýzlýða, Uykuyu haram ettin. Mahkumum þimdi gecelerde, Ellerimde kelepçe; sensizlik, Ayaklarýmda pranga; hayalin, Ýnanýr mýsýn bilmem canýsý, Birini ilk defa böyle özledim. Senden geriye ne kaldý. Birkaç fotoðraf, siluetsiz birkaç isim, Þiirlerde sen varsýn. Þarkýlarda sensin yine, Hani bir þans daha verseler. Yaþamak adýna bir daha, Ölüm var ucunda deseler. Yaþayacaksýn sevgiyi ama öleceksin. Ölümüne yine seni severim. Sen üzülüyorsundur þimdi, Kelimelerim aðrýna gidiyordur. Kalem kýrmýþtýn ruhuma, En büyük cezayý verdin. Hayalinden sonra sesini alarak, Bu cezayý ben hak etmedim. Seviyorum demekten baþka, Ne dedim de bunu reva gördün. Kurþun yesem caným acýmazdý. Sense, sensizlikle öldürdün. Arþa deðen baþýn sað olsun. Seni seviyorum, gelirse senden gelsin ölüm.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.