ÖĞRETMENİM SONSUZ UFUKLAR AÇTIN

Zihinleri karartmadan cehalet.
Meþ’aleyi yakýp önde yürürsün.
Toplumun bulmasý için suhulet.
Tedariki eðitimde görürsün.

Boncukla öðrettin sayý saymayý,
Çubuklardan deste yaptýn birleþtik.
Sen öðrettin hatalarda aymayý.
Ýlerlemek için biz kavilleþtik.

Yazdýklarýn bozmak kimin haddine?
Hayalleri ilmek ilmek süsledin.
Annemizin kollarýndan alýnca.
Türlü türlü bilgilerle besledin.

Þarkýlar söyledin,masal anlattýn.
Anne sütü gibi ak ve yalýnca.
Tatlý sözler ile teselli ettin.
Boncuk boncuk gözden yaþý salýnca.

Tek tek dizilerek el ele verip.
Çember oluþturduk merkezi sendin.
Belalara karþý göðsünü gerip.
Cehalet denilen düþmaný yendin.

Çiçekli yollarýn dikeni- teli.
Engellemek için büküyor beli.
Medeniyet denen o pembe gülü.
Ýlme doðru koþan bizlere verdin.

Dedi Atam;yeni nesil eserin.
Okullarý ardý ardýna açtý.
Öðretmenim, baþ üzerinde yerin.
Sen bizlere sonsuz ufuklar açtýn.


Emine Balý Oðuz
Sosyal Medyada Paylaşın: