HAYAT
Geldin, hiç aklýmda yokken girdin hayatýma
Yaktýn, yýktýn, yok ettin her þeyi..
Öyle tanýdýk, öyle yakýndýn ki bana, git bile diyemedim sana.
Yalnýz gecelerimde haykýrdýðým isimdi ismin,
Gördüðüm hayaldi yüzün sanki.
Bastýðýn yerler alev alýp yanýyor, dokunduðun yerler yýkýlýyordu.
Ruhum bedenimde senden saklanacak yer arýyordu
Sen bedenimde ruhumdan habersiz geziniyordun.
Oturup aðlamaktan baþka çare yoktu.
Gözlerini kapatýp sýkýca,
Baþý dizlerinde oturdu ruhum, bedenimin en gizli köþelerinde.
O aðladýkça ben gizleyemiyordum.
Hiç durmadan aðlýyordu…
Uzun bir süre ses gelmedi senden,
Baþýmý kaldýrdým, her þeyi yýkýp yok etmiþtin
Ama bambaþka bir dünya yaratmýþtýn bana.
Sonra yanýmda beliriverdin birden
Ellerimden tutup kaldýrdýn beni, sarýldýn sýkýca…
Sessizce kulaðýma fýsýldadýn sonra;
Bu hayat bizim artýk, bak!
Sadece ikimizin…!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.