dağlar anladı beni

nasýl da þaþkýndým
gözlerim
renkleri seçmiyordu
biçimleri seçmiyor
zifiri bir karanlýða bürünmüþtü her þey..

neyi görmeliydim
nereye bakmalý
bilmiyordum..

gezdiðin yerlere bakýyordum
uzun uzun
dokunduðun
çiçeklere...


nasýl da þaþkýndým
bir boþlukta salýnýyor gibiydi
ellerim
üþümüþtü
morarmýþtý
parmak uçlarým..
tutacak hiç bir þey kalmamýþtý

yaþanmýþ bir anýn
elini tutabilir miydim
yaþanmýþ bir anýn
gözlerine bakabilir miydim


neyi tutmalýydý ellerim
neye dokunmalýydý
bilmiyordum..

geldiðim yerler de
geldiðin yerler de
silinmiþti usumdan...
bir bez bebeðinkinden
farksýzdý ayaklarým

sen yoksan
nereye gidilirdi ki
sen yoksan...
yokluðun neredeydi ki
yürüsün ayaklarým..


yeni tohumlar attým yüreðime
sarý güz çiçekleri
mor menekþeler
yazýn asi kýzý gülhatmiler
mayýs gelsin
yeniden göverecekler
çiçek açacaklar sevgiyle..

sen gidince
daðlara baktým
gökyüzüne..
kuþlara
aðaçlara
çiçeklere

daðlar gözlerine benziyordu
gökyüzü ellerine
kuþlar
çiçekler
aðaçlar
yüreðine..

yürüdüm daðlara
daðlar anladý beni
seni çok özlediðimi
ve sevdiðimi




20/11/2022
ödemiþ

Sosyal Medyada Paylaşın: