Anne; Uyan, Aç tozlu sandýklarý Daðýlsýn içime sinen Bu naftalin kokusu Çocuk gülüþlerimi al As pencerelere Rüzgâr öpsün yüzümü Korkma artýk üþümem...
Hadi anne, Çýkar ellerimi, Ellerinle sar, Terli alnýmý sil Yine öyle derin Yine öyle sevgi yüklü bak gözlerime Sar beni sarmala anne Býrakma, Sýmsýký sar yüreðinle...
Çýkar ne varsa saklý kalan, Huzur kokan omuzunda uyuduðum geceleri, Dudaklarýnda pembeye boyanan masallarý, Ve mutlu sonlarýný Çýkar As duvarlara Umut kokusu karýþsýn yarýnlara...
Hadi anne uyan, Saçlarýmý tara, En siyah hallerini çýkar getir, Sonra ör, býrak iki omuzuma Kaderin örgüsü olsun hayýr duâlarýn...
Yok anne býrak hepsini Çocuk yüreðimi çýkar en alttan, Ezildim anne! Hüzün düþmüyor yüzümden Çýkar çocuk yüreðimi Ben unuttum nefes almayý, Sen al Çek beni içine Ama ne olur Bu sefer verme Verme beni anne...
Leyla Usta Sosyal Medyada Paylaşın:
Leyla Demirli ( Usta ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.