GARİBİM
GARÝBÝM
Çekmiþtir besmele geliyor Haným;
Ýðdeyle key elma bekler garibim.
O ister, bu arzu zannetme benim
Yaðlý çörekleri saklar garibim.
Kimden duymuþ bilmem keçi boynuzu,
Görmeli muþmula beþbýyýk gözü,
Haþhaþlý dolama külpastý kuzu
Çöðür armudunu ekler garibim.
Ýstemez gölemez geçmiþ zamaný,
Bükmenin üstünden çýksýn dumaný,
Çok iyi ayýrýr sapla samaný
Var mýdýr gönlünüz yoklar garibim.
Koyun alýcýyla kurumuþ duttan,
Kurbanlýk ziyafet bekliyor etten,
Beþ kilo çekirdek kaymaðý sütten
Vermezler diyerek koklar garibim.
Çok sever pekmezi getirmek müþkül,
Susamlý kendirli kavurga makbul,
Kabakla ýspanak her ikram kabul
Gönülsüz sanýyor tekler garibim.
Ressam Halil verir kim derse mangýr,
Hediyenin ardý aslýndan aðýr,
Alýrken gönüllü – verirken saðýr
Kararan yüzleri aklar garibim.
Halil GÜLEL
Düsseldorf / 19.11.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.