biliyor musun kekeme günlerden ödünç aldým bu sözleri ve dahi sarý sayfalarý oku dedi Hâlik dokuttular hayatý/ iplik iplik söküldü küçük bir kýzýn ellerinde anlamýný yitirmiþ aðýtlar çantada keklik
biliyor musun ben hiç aþk yaþamadým bir yýldýzýn kuyruðunda ki ben okumayý da bilmezdim kara tahtaya beyaz tebeþirle dokunmadý kör talih kara baht mýydý bana sorulmadan yazýlan sararmýþ kitaplarda sayfa sayfa çevrildi yýrtýk çoðrafyalar konfeti yaðmuru deðildi düþen damlalar sürsen güne kaç zaman ederdi duvaðýn telinde bestelenen gamlar
biliyor musun zorla okuttular hayattý yazmayý öðretmediler rastgele çizdim alnýmda çoðaldý harfler topladým hepsini etti bir elif kadar koydum baþým üstüne her gecemde tek bir hilâl andolsun ki isyanýmýn dili hâlâ lâl
biliyordum tek çaremdi o yüzden yaktým bütün sözlükleri kattým içine sarý sýcak mevsimleri demlendi zaman doldurdum umutlarý kâse kâse hepsi bir yudummuþ yüreðim çoktan içmiþ meðerse!!!
Fergül 15.06.2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
Fergül Sonhazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.