Gözlerimiz buluþtuðunda, Dünya durdu, zaman durdu, Sadece sen ve ben vardýk. Sen nasýl onu gittin Ardýnda hüzün býraktýn Gözlerimde hüsranýn izleri, Kalbimde kýrýk dökük anýlar. Sensizliðin yakýcý ateþi Tenimi sarar, içimi daðlar.
Yýllar yýllar geçti Sevdam dinmedi Artýk yolun sonunda Uçurum kenarýnda Ha düþtüm düþeceðim Bir ayaðým çukurda
Dünyada yalnýz Ve caresiz Sana yakýn Senden uzakta Sensiz, seninle yaþadým Sesizce gideceðim Seni Allah’a emanet ediyorum Gayrý kavuþamayýz Belki baþka bir hayatta, Yeniden buluþuruz
Sosyal Medyada Paylaşın:
CAN KARACA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.