Bakarsın...
Artýk ne ben yazarým ne sen beni anlarsýn
Yarým býraktýn beni sanmam ki tamamlar’sýn
Gün olur belki sende, sende beni ararsýn
Kader aþkýmý sana yýkar bir gün bakarsýn
Bakarsýn bir iz kalýr geriye gözlerimden
Bakarsýn ki atarsýn korkuyu üzerinden
Bakarsýn kaybolurum gelirken izlerinden
Bakarsýn bir çöl doðar bir gün denizlerinden
Sevdaya yenik düþer o efsunlu gözlerin
Yitirir büyüsünü o týlsýmlý sözlerin
Tutuþur þarkýlarýn tutuþur dizelerin
Seni de þair eder bu aþk bir gün bakarsýn
Bakarsýn yüreðinle o sonsuz ufka doðru
Bakarsýn þu yüreðim kimlere yufka doðru
Gülümserken camlar da yüzün âfaka doðru
Bende kalan bu hüzün senden nafaka doðru
Bakarsýn dilin sürç’er beni býrak’a doðru
Bakarsýn ki yol alýr vuslat firak’a doðru
Anlarsýn kaldýðýnda çiçeksiz bahar gibi
Aldýðýn her nefes gelir intihar gibi
Biter ömür takvimi kaybolur buhar gibi
Elin kolun baðlanýr bir gün bakarsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.