sonra bir şey oldu

sonra bir þey oldu
bütün hatýrladýðým yüzler
ve bütün tanýdýðým sesler kayboldu
gidiþlerine beni de alýp götürerek
yalýtkan bir yalnýzlýk
yüreðime dokundu
oysa içimde
onlarla konuþan bir çocuk vardý benim
kara kalem resimler çiziyordum uyduruktan
ve çala kalem
þiirler yazýyordum
duruluktan
henüz bütün yanýlgýlarýmýn
ve bütün inandýklarýmýn baþlangýcýndaydým
tanrým
korkunç bir yalnýzlýðýn
imtihanýnda sýnýfta
kalmýþtým
ve artýk
sonradan gelenlerin
hocasýydým
çünkü acýlarýn nasýl ezberlenebileceðini
ve nasýl öðrenebileceðini dayanmanýn
ustasýydým
çünkü artýk
bütün hatýrladýðým yüzler
ve duyduðum bütün o sesler baþkaydý
yok hayýr deðiþmek deðildi bu
baþkalaþmaktýydý
ne zaman
bir surete baksam
caným acýyordu
ve
bunun onun acýsýyla bir ilgisi yoktu
sadece
kendimde topluyordum
çünkü yaþamak dediðimiz þey
güzel olanlarý geride býrakýp
içime iþliyordu
ve biliyorum ki
sýrf bu sebeple herkesi tanýyordum
dün gidenler aklýmda
ve bugün gelenler
yanýmda sandýklarýmdý
yine de hala
yarým kalmýþ bir þiiri yazmaya çalýþýyordum
çizemediðim resmi tamamlamaya
kara kalem bir resim
çala kalem bir þiir
üstüne üstelik
eksiklik
sonra baþka bir þey olmadý
ne kimse geldi
ne de kimse gitti
sadece ben kaldým
yazýlanlarýn okunmasý imkansýzdý
çizilenlerin görülmesi
muallakta
Sosyal Medyada Paylaşın: