YENİDEN SEVMEK !

ÝKÝNCÝ BAHAR !
Çiçek nasýl muhtaçsa, her an gün ýþýðýna.
Öyle muhtacým sana, yaþamayan bilemez.
Sereyim döþeðimi, kalbinin eþiðine.
Seni benim kalbimden, zaman bile silemez.

Senin bile farkýnda olmadýðýn bir ayrýcalýk var sende…!
Hapsolmuþ duruyor,
O incecik narin bedende !
Ýþte ben onu seziyorum Gün Iþýðým..
Tenimin ateþini teninde söndürmek deðil gayem.
Ben senin kollarýndayken,
Bambaþka bir alemde dolaþýp geziyorum Gün Iþýðým..!
Ne aþk ne de bir tutku bu !
Ruhunun ruhuma dokunduðunda býraktýðý bir etki bu..!

Sýradan kalýr inan, tüm ýþýklar yanýnda.
Ayýn romantik þavký, senin zerren olamaz.
Bir yanardað kaynýyor, sanki senin kanýnda.
Seni seyreden gözler, uykulara dalamaz.

Ressam oldum sayende Gün Iþýðým.
Tavana çakýlý firari gözlerim,
Her gece hayalini çiziyor..!
Uðramýyor artýk semtime karabasanlar.
Sen aklýma düþünce,
Verdiðin ilham,
Þiir þiir,
Düðüm çözüyor…!

Sen yerleþtin yalnýzca, artýk en özel yere.
Hiç bir ýþýk kapýma, pencereme vuramaz.
“Kýymetlimsin” diyorum, göðsümü gere gere.
Hislerimin önünde, hiç bir engel duramaz.

(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)






Sosyal Medyada Paylaşın: