Belki hiç bilmeyeceksin Hiç duymayacaksýn Ve de hiç görmeyeceksin Hiç okumayacaksýn bu satýrlarý
Limandan ayrýlan son gemiden sonra çok þey deðiþti buralarda Mesela bu þehir daha sakin günlerini yaþýyor Senden geriye içinde naftalin kokulu deli dolu binbir cevapsýz sorular kaldý
Kuþlar keyfsiz uçuyor Çiçekler solgun siyah beyaz açýyor Rýhtýmda tekne kenarýnda dolaþan miskin kediler bile balýkçý teknelerinden balýk aþýrmýyor
Falcý kadýn yol kenarýnda fal açmýyor. Anlayacaðýn þehir bile küskün kendisine
Geçen gün iki bardak çay ýsmarladým ikimize salaþ bir çay bahçesinde Sonra gün batýmýna doðru denize daldýrýp gönül maþrapamý Bir yudum güneþ içtim içim yandý ayazýnda Hafif rüzgarlýydý hava kollarýný doladým atký niyetine boynuma Sessizce fýsýldaþtýk seninle Merak etme kimseler duymadý bizi bakýþlarýndan biz dökülüyordu alev alev Düþen her damla lav misali yakýcý Bir ara gülüþüne takýldý gözlerim Sonra yavaþça ellerimi uzattým þiir kokan ellerine
Evet ne çok þey eksik bu þehirde Sen gideli Ama yine de sen bilme.. Köþe baþlarý Caddeler Sokaklar Adýný yazdýðým selvi aðacý
Artýk, Her þey yalan Her þey hayal Her þey yabancý Tek gerçek var
YOKSUN.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mimoza1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.