elsiz, ayaksız -

insan karkasý beþ para
yangýn yemiþ taþlarýn dediðini tartsak
bir boy kýlýç yutulur da sürekli
alýþýlmaz yine de çeliðe


benim sana ettiðimi deme
birer kavruk anadoluyuz sonuca
kýþlarý günden güneþ çalar,
yazlarý serinlikten bir akþam
pay almam senden,
lokmalar derdinden, yutkunulamayan
bir açlýðýn hikayesi olur
dudaktan dudaða dokunamayan seslerin
göðüslere çivilediði izdiham
ayaklar altýna kalýp ölürüz
çüreyen düþünceler kaldýrým
kreþlerin yaþam dolusu koþusunu
hatýrlatýr morglar
benim sana ettiðimi söyleme
yürüyen, konuþan duvarlar
devrilmesin üzerime


topraðý, suyu anmanýn yedisi
avuç açtýkça unutuluyor isimler
kapalý gözlerimle bulurdum dün seni
bilinen tüm þeylerle þimdi
varýlamýyor hasrete




þ-

Sosyal Medyada Paylaşın: