*** KİM DOKUNDU İÇİMDEKİ PASLI KEMAN TELLERİNE ***

Menekþeli iklimlerin akþamlarýnda
Dinmiþken yaþlarým sel olup gelir
Kalksýn zýndanlarýn karanlýðý gözlerimden
Yeni bir Güneþ gibi doðsun sabahýma müjdeler
Bir þiir tutturmuþ gidiyorken kendimce
Kim dokundu bilemem
Ýçimdeki paslý keman tellerine
Hem dinmiþken gurbet hasretliðim içimde
Masmavi günlerim beni mutlu ederken
O özlem dolu sabahlarým
Bana yaðmurla koþarken
Þarkýlarým bir çarpýp ufuklara
Bir bana koþarken
Kim dokundu
Ýçimdeki paslý keman tellerine
***
Sensizlik
Gelip otururken bir karlý akþam vakti
Naðmesi ayrýlýðýnýn dert yaðdýrdý üstüme üstüme
Yüreðim dayanýr mý sanýrsýn bu od’una
Yitiririm kendimi bu koca evrende
Ýçimden silemedim iþte
Bu bitimsiz hüzünü
Mevsimsiz düþtü-düþer dalýmdan yaprak
Neredesin ! diye kimlere sorsam
Yanýtý yok diller suskun, gözler bakmaz gözlerime
Düþüverir zamansýz ayrýlýðýn takvimlerime
Resmi çakýlýr sen yokken
Gözlerime yüzünün
***
Sensizim
Paramparça baktýðým aynalarda gözlerim
Göz yaþým camlarda
Yaðmurlarla yarýþýr
Bir þarkýdýr kalan, anýmsadýðým yarým
***
Yorgun kuþlar gibi
Gözlerimde uzayýp giden akþamlar var
Ezik bir Eylül’ün içindeyim
Bütün yaðmurlar yalnýzlýðýmý biliyor
Gurbet sancýsý çekiyor yüreðim
Kendimi acýlarla kol kola buluyorum
Rüzgarýn sesi penceremde
Dolaþýrken ýslýk ýslýk
Ayrýlýðýn sesinden tanýyorum
***
Sen diyorum hep
Bütün hicranlar bende bu akþam
Yokluðun omuzlarýmda kollarým düþük
Çýðlýklarým yüzümde gizli
Kaybolmuþ gülüþlerim sokaklarýmda
Yorgun bir gece gibiyim bilsen !
***
Tüm çiçekler üþüyor içimde
Perde perde yükseliyor
Dertli þarkýlar duvarlarýmda
Hayalimde uzayýp giden yýllar var
Çaresizliðimi anlamýyor insanlar
***

gÜNAY kOÇAK 14.11.2022





Sosyal Medyada Paylaşın: