Efendim
Aþký bilmeden de, þair olunmaz.
Çok kelime dilbaz, olur efendim.
Goncayý dalýndan, koparýr bilmez.
Yapraðý dalýnda, incir efendim.
***
Ferhat gibi görsen, daðlarý deler.
Her gün fesat eder, býçaðýn biler.
Çýkarý olmazsa, býrakýp gider.
Düþmüþe bir tekme, vurur efendim .
***
Bir konuþur sözde, herþeyi bilir.
Akýl nedir bilmez, akýl da verir.
Arý balý görmez, petekler verir.
Kandýrýr boþ ile, dolar efendim.
***
Seninle hem fikir, olmaz görünür.
Tilkinin piriyim, diye övünür.
Bu gün az insaný, çarpmýþ dövünür.
Eline düþeni, yutar efendim.
***
ATA’m der aþka, matem kýldýlar.
Sanma bu dünyada, murat aldýlar.
Nesimi’yi diri, diri yüzdüler.
Enel-i hak bilen, yoktur efendim.
*
———Haydar ATA—
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.