YİNE Mİ ?

YÝNE MÝ GECE OLDU ?

Bilmezdim gecelerin bu kadar uzun ve ýssýz olduðunu…
Kendimle baþ baþa kalmadan önce !
Karanlýðýn aslýnda etrafa deðil.
Ýnsanýn içine dolduðunu…
Bilmezdim,
Yalnýzlýk kapýmý çalmadan önce !

Yine mi soframda tek tabak ve tek kaþýk ?
Zoraki selamlaþacaklar yine birbirleriyle
Ne dargýn ne barýþýk…
Desibeller ötesi bir sessizlik,
Ve gözbebeklerimde sönmeye yüz tutmuþ loþ bir ýþýk…
Gece,
Yaþlý ve yorgun bir ihtiyar sanki,
Aðýr aksak adýmlarla ilerliyor.
Donmaya baþlayan bir okyanus yüreðim,
Soðuk soðuk terliyor..!

Yatsýyý yatýrmýþ bir cami avlusu tenhalýðýndaki
Unutmayý unutmuþ zihnime hatýralar doluþuyor…
Karanlýk sýrnaþýk br kedi gibi
Elime ayaðýma dolaþýyor.
Þeytan memnun halinden.
Ýþ olsun diye bana bulaþýyor
Ve hiç sönmeyen sigaralarýmdan en þanslýsýnýn dumaný,
Nihayet hücrelerime ulaþýyor…
“Esselatü hayumminennevm”derken ezanlar !

Daha ne kadar sürecek bu kýsýr döngü ?
Hafýzam,
Ne zamana kadar gecelere hesap verecek ?
Ah be babam… öyle çaðýrmakla olmuyor !
Gelip götüreceksin,
Elimden tutup gittiðin yere…
Bizi bir tek gece görecek.
Ýþte o gün,
Ruhum huzura erecek………………………….!


(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)

Sosyal Medyada Paylaşın: