YAŞAMAK ZOR BE KARDEŞİM.

Türküm, doðruyum, çalýþkaným.
Ama iþsizlik korkunç, iþ bulamýyorum.
Evde eksik çok, karþýlayamýyorum.
Haykýrmak, sesimi duyurmak istiyorum.
Fikir özgürlüðü yok, korkumdan konuþamýyorum.
Düþünüp taþýnýyorum, ne yapacaðýmý bilemiyorum.
Borçlarýmý ödeyemez oldum, bin bir bahane, yalan söylüyorum.
Çaresizlik içinde eve dönerken, ayaklarým.ileri gitmek istemiyor
Ailemin yüzüne bakmaya utanýyorum.
Göz açýp kapayýncaya kadar, ay sonu kira geliyor.
Hýrsýzlýkmý yapsam, yoksa dolandýrýcýlýk’mý düþünüyorum.
Komþumdan bir kere istedim, ikinciye çekiniyorum.
Kendi yaðýmla bile kavrulamýyorum.
Ülkemde ikici sýnýf vatandaþ, üvey evlat gibiyim
Vatan sað olsun diyemiyorum.
Benden baþka her þey kýymetli, pahalý
Benim gibilere bu ülkede yaþamak çok zor be kardeþim.
Gerçekten çok zor.
Sosyal Medyada Paylaşın: