hasretin vuruyor gecenin karanlýk ayazýnda buz kesiyor yüreðim yaþ olub düþüyorsun gözlerimde sen varsýn gittiðim her yerde
acý ama gerçek hep sen vardin gönül yarasýnda düþündükçe düþüyorum gecenin kömür karasýnda gözlerin geliyor gözlerime geceyle gündüz arasýnda
sensizlik bir þimþek gibi düþerken sinem e kanar durur kapanmaz içimdeki bu yara ey benim sol yaným bu günüm yarýným damardaki kaným uykular haram bana ne hasretim biter ne sevdam sana yaralý yorgun yüreðim ah bir bilsen þidi ben ne yaldeyim boðazýmda düðüm düðüm düðümlenen sensizliðin acýsý
Þiir_yaralý_34/Avusturya Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakan Yarali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.