ey… figan-ý kývýlcýmým, pürmelâlim, vuslat-ý ahirim gonca veremeyen destursuz yaðmurum dilime cümle kur gecesiz, cümle kur dinime besmelesiz hecelensin tenimdeki karýncalar bir dudak ver nar’ý kýzýlýndan þerbetli nasýl desem... sonra ister sarhoþluðuma istersen yoksunluðuma, yoksulluðuma ver pýhtýsýna dikenim anla artýk yokluðuna gül kere ne baharým senden öte, ne de güller açar sen kere…
. . . //
ilhanaþýcýkasýmikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.